trochę brak mi słów i trochę się boję…
Zdaje mi się, że czuwam nad czasem, że w miarę nadążam za postępem i myślą…
Jestem spokojna i komfortowo popijając letnią kawę, zabieram się do kolejnych projektów.
Tracąc łącze ze światem mi ważnym, przez chwilę jeszcze nie jestem świadoma co się wydarzyło… i nagle okazuje się, że mój spokój zmienia się w przyspieszony oddech i szybsze bicie serca, a nawet niekiedy rumienie się gdy patrzę i oczy rozszerzam….
I kocham co widzę, bo czuję się wtedy bardzo bezpiecznie z myślą że nigdy mi się to nie znudzi… Bo ona pochłania jak przedziwny smok, za każdym razem jak da się jej przejście w nasze życie, niespodziewanie… To napawa mnie na nowo spokojem i wracam do projektów, z myślą że totalnie nie nadążam… 🙂
Chcę wakacji… Spokojnych i błogich.
Berlin? Ale tylko tam… Hotel Propellery Island!
Mroczne, dziwne, zaskakujące, zbijające z tropu i uświadamiające, że NIE NADĄŻAM miejsce 🙂 Jakby z innego świata, jakby z innej kultury, bez „dizajnerskiego sznytu”. „Co twórca miał na myśli?” Baaardzo chciałaby wiedzieć…
Trochę brak mi słów i trochę się boję, ale oczy mam rozbiegane…
źródło zdjęć: http://www.propeller-island.de/rooms_neu/room_detail/11/index.php